Spring naar content

Dit artikel is ook verschenen op Emerce.

Het is een bekend gegeven dat wetgeving altijd achter de realiteit aan hobbelt en dat is hier geen uitzondering. De DSA staat voor de Digital Services Act en het doel van deze wet is om de Richtlijn inzake elektronische handel uit het jaar 2000 te moderniseren. Belangrijke principes uit de E-commerce Richtlijn blijven hiermee bestaan, zoals ‘het land van oorsprong’-principe. Daarnaast wil de Europese Commissie met deze wet nieuwe regels gaan stellen voor alle digitale bemiddelaars die consumenten in contact laten komen met producten, diensten en content en daarmee dus voor de eigenaars van allerlei platformen. De DMA staat voor Digital Markets Act en heeft als doel om concurrentiebeperkingen tegen te gaan die ontstaan door het gedrag van bepaalde platformen die als ‘poortwachters’ dienen. Dit zijn grote online platformen met een significante impact op de interne markt, bijvoorbeeld omdat je als verkoper eigenlijk niet kunt verkopen zonder met zo’n poortwachter in zee te gaan.

Het ambitieniveau van beide wetten ligt, zoals we dat inmiddels van Europa gewend zijn, hoog. Het beoordelen van beide wetten door de nationale parlementen is dan ook een flinke opgave. Dat beide wetten Big Tech trachten te reguleren maakt de situatie extra gecompliceerd. Doordat deze industrie reputatietechnisch wat krassen vertoont, gaat het debat voornamelijk over de impact van de Europese regels op de grote tech-partijen. Terecht misschien, maar niet goed voor het debat! Het verhaal is namelijk breder dan alleen Big Tech. Zo heeft de DSA ook effect op Europese organisaties die aan online verkoop, marketing en fondsenwerving doen.

Het vernieuwen van de oude E-commerce richtlijn is een must. De wereld is sinds 2000 ingrijpend veranderd en nieuwe wetgeving moet passen bij deze nieuwe realiteit. Omdat de technologische revolutie niet stilstaat moet nieuwe wetgeving ook techniekneutraal en normatief zijn. Ook moet de wet kanaalneutraal zijn, omnichannel zeg maar, omdat online en offline verweven zijn. Ook de manier waarop het online advertentie-ecosysteem wordt misbruikt voor het verspreiden van desinformatie verdient een kritische blik. De transparantieverplichting die de DSA introduceert voor gericht online adverteren is daarbij een goede eerste stap naar een eerlijker en veiliger ecosysteem. Daarnaast moet het verspreiden van desinformatie worden aangepakt, om het consumentenvertrouwen echt te kunnen herstellen.

Het bedrijfsleven zit in de tussentijd ook niet stil. Er wordt hard gewerkt aan kwalitatief goede gepersonaliseerde advertenties met zo min mogelijk persoonsgegevens. Privacyvriendelijk gericht adverteren, waarbij de klant controle heeft over zijn gegevens, is mogelijk binnen de strikte regels uit de AVG voor dataminimalisatie. Het is daarom positief dat Minister Blok tijdens het debat van 16 november heeft aangegeven dat er geen algeheel verbod komt op deze vorm van reclame maken. Zo kunnen MKB’ers laagdrempelig en relevant hun bestaande of potentiële klanten blijven bereiken.

Last but not least, is het cruciaal dat er naar handhaafbaarheid gekeken wordt. Niemand is tegen nieuwe wetten die waarde toevoegen aan de digitale economie en consumenten beschermen. Maar er zit ook niemand op papieren tijgers te wachten waar niet op gehandhaafd kan worden. Om succesvol te zijn moeten de DSA en DMA duidelijk én handhaafbaar zijn. Voor alle spelers in de mondiale markt, groot en klein.

Dit artikel is geschreven in samenwerking met Just Hasselaar, Senior Adviseur Public Affairs bij Thuiswinkel.org.

Sara Mosch

Legal counsel

Ook interessant

Geen items gevonden